Nazwa badania | Czas oczekiwania* |
---|---|
Antygen Chlamydia trachomatis metoda IIF (inny materiał) | 10 dni |
Badanie w kierunku rzęsistka pochwowego | 2-3 dni |
Wymaz (beztlenowce) | do 14 dni |
Wymaz cewka moczowa | 7-10 dni |
Wymaz cewka moczowa antygen Chlamydia trachomatis metoda IIF | 10 dni |
Wymaz drogi moczowo – płciowe (inny materiał) | 7-10 dni |
Wymaz drogi oddechowe (inny materiał) | 7-10 dni |
Wymaz gardło | 7-10 dni |
Wymaz gardło antygen Chlamydia pneumonie metoda IIF | 10 dni |
Wymaz GC (rzeżączka) | 7-10 dni |
Wymaz kanał szyjki | 7-10 dni |
Wymaz kanał szyjki macicy antygen Chlamydia trachomatis metoda IIF | 10 dni |
Wymaz napletek | 7-10 dni |
Wymaz nos | 7-10 dni |
Wymaz odbyt GBS | 3-5 dni |
Wymaz oko | 7-10 dni |
Wymaz okolice odbytu | 7-10 dni |
Wymaz pochwa | 7-10 dni |
Wymaz pochwa GBS | 3-5 dni |
Wymaz ropa, rana, czyrak, skóra i inne | 7-10 dni |
Wymaz szyjka macicy GBS | 3-5 dni |
Wymaz ucho | 7-10 dni |
By zapisać się na wizytę do poradni wenerologicznej, nie trzeba mieć skierowania od lekarza rodzinnego. Wizytę mogą zalecić lekarz pierwszego kontaktu, a także urolog bądź ginekolog, którzy również bez problemu rozpoznają schorzenia układu moczowo-płciowego, w tym choroby weneryczne. Jak najbardziej ginekolog bądź urolog także mogą podjąć się leczenia tych chorób. Główne objawy, które powinny skłonić do wizyty u wenerologa, to:
- ból i pieczenie w okolicy narządów płciowych,
- świąd w okolicach intymnych,
- zmiany skórne w okolicach narządów płciowych,
- objawy ogólnoustrojowe, które pojawiły się po wystąpieniu zmian skórnych.
Kiedy należy udać się do wenerologa?
Tak jak w przypadku innych specjalizacji medycznych, do wenerologa również należy się udać, gdy pogorszeniu ulega zdrowie i dobre samopoczucie. Pacjenci zgłaszający się do gabinetu wenerologicznego odczuwają dyskomfort w obrębie zewnętrznych narządów płciowych, dolegliwości bólowe i wiele niepokojących objawów w okolicach intymnych, związanych z odbytymi kontaktami seksualnymi, takich jak:
- świąd;
- pieczenie;
- obrzęk;
- owrzodzenie;
- pęcherze;
- zaczerwienienie;
- nadżerki;
- inne zmiany: skórne i na błonach śluzowych narządów rodnych;
- krwawienie;
- nieprzyjemny zapach;
- zmiana konsystencji, koloru, zapachu wydzieliny z pochwy;
- ropna wydzielina z cewki moczowej;
- krwawienie między miesiączkami;
- odczuwanie bólu podczas stosunku;
- odczuwanie dyskomfortu podczas oddawania moczu.
Czym są choroby weneryczne i dlaczego tak ważne jest badanie się w ich kierunku?
Choroby weneryczne, czyli przenoszone drogą płciową (STI, czyli sexualy transmited infections lub STD, czyli sexualy transmited diseases), to grupa kilkudziesięciu schorzeń zakaźnych – bakteryjnych, pasożytniczych i wirusowych – które najczęściej dają objawy w okolicach narządów płciowych, jednak mogą też atakować inne narządy.
Jak sama nazwa wskazuje – te choroby przenoszą się najczęściej w wyniku kontaktów seksualnych: waginalnych, oralnych oraz analnych.
Obecnie medycyna rozróżnia kilkadziesiąt tych schorzeń, jednak te najczęściej występujące dzieli się na cztery kategorie: bakteryjne, wirusowe, pasożytnicze i grzybiczne.
Najczęściej występujące pasożytnicze choroby przenoszone drogą płciową to:
- świerzb;
- rzęsistkowica.
Najczęściej występujące wirusowe choroby przenoszone drogą płciową to:
- wirus HIV, powodujący AIDS;
- wirus opryszczki
- wirusowe zapalenie wątroby typu (HBV, HCV);
- kłykciny kończyste
Najczęściej występujące bakteryjne choroby przenoszone drogą płciową to:
- kiła;
- rzeżączka;
- chlamydioza;
- wrzód weneryczny.